Paaseieren – kom alles te weten over deze verrukkelijke traditie

Al vele eeuwen lang viert de mens dat de natuur in de lente opnieuw tot leven komt. Het ei – en bij uitbreiding ook de kip en het kuiken – symboliseert deze wedergeboorte. Zo hebben archeologen in zuidelijk Afrika versierde struisvogeleieren gevonden die wel 60.000 jaar oud zijn. In de oudheid gaven Perzen, Egyptenaren en Romeinen elkaar eieren beschilderd met geometrische, bloemen- of dierenmotieven als geluksbrengers. Bij de Galliërs eerden de druïden de nieuwe zon door eieren rood te schilderen.

Ook in Wit-Rusland worden paaseieren al sinds de vijfde eeuw knalrood geschilderd. In Oekraïne kunnen we prachtige paaseieren bewonderen die rijkelijk versierd zijn met de pissankatechniek (een combinatie van verf en was). Tijdens de renaissance werden eieren dan weer versierd met bladgoud. Onder Lodewijk XV werden eieren minutieus gedecoreerd door getalenteerde schilders als Watteau en Lancret. In de negentiende eeuw pronkte het Russische keizerlijke hof met eivormige sculpturen bekleed met goud en edelstenen van de beroemde juwelier Fabergé.

In het Joodse geloof heet de paasperiode Pesach (‘voorbijgaan’). Hierbij herdenken de Joden onder andere de uittocht uit Egypte en vieren ze de overgang van de winter naar de lente. Tijdens de seder, een rituele maaltijd, is een hardgekookt ei een van de zeven verplichte ingrediënten.

In de christelijke godsdienst valt Pasen samen met de verrijzenis van Christus: de wederopstanding van Jezus uit de dood. Traditioneel werd tijdens de vastentijd (de 40 dagen voorafgaand aan Pasen) geen voedsel van dierlijke oorsprong gegeten, en dus ook geen eieren. Tijdens die periode bleven de kippen natuurlijk wel eieren leggen. Op Pasen werden de overtollige eieren dan opgegeten en de bedorven eieren versierd.

In de traditionele Angelsaksische religie werden tijdens de lente-equinox gekleurde eieren geofferd aan de godin Ostara. De naam Easter, het Engelse woord voor Pasen, is afgeleid van haar naam.